سخنران بعدی، دکتر حجت ورمزیاری، استادیار دانشکده کشاورزی  دانشگاه تهران، به بررسی گزاره‌های پارادایمی در سیاست‌گذاری گردشگری کشاورزی پرداختند. ایشان به چالش‌های ساختاری از جمله سیاست‌های بالا به پایین، ناآگاهی مسئولان محلی، و ضعف در حفظ معماری سنتی روستا اشاره کردند. دکتر ورمزیاری تأکید کرد که گردشگری روستایی باید با حفظ ویژگی‌های بومی، کوچک‌مقیاس بودن و تماس مستقیم با جامعه میزبان، به سمت مشارکت اصیل و بهره‌مندی محلی حرکت کند. وی هشت گذار پارادایمی را برای موفقیت این نوع گردشگری پیشنهاد داد، از جمله گذار از بازدید صرف به تجربه‌محوری، از برون‌زایی به درون‌زایی، و از سرمایه‌گذاری‌های گران‌قیمت به فرصت‌های قابل دسترس برای همگان.

در ادامه، آقای مجید زمانی، بنیان‌گذار مزرعه توسکا (اولین مزرعه گردشگری کشاورزی ایران)، به بیان تجربه عملی خود در راه‌اندازی و اداره این مزرعه پرداختند. ایشان با اشاره به چالش‌های متعدد قانونی، نبود استاندارد مشخص، مشکلات بیمه و مالیات، و عدم هماهنگی بین دستگاه‌های اجرایی، از سختی‌های توسعه واقعی گردشگری کشاورزی سخن گفتند. با این حال، ایشان بر مزایای این نوع گردشگری مانند ارتقای بهره‌وری زمین، ایجاد فرصت‌های شغلی، حفظ تنوع محصولات بومی و برگزاری جشنواره‌های مرتبط با برداشت محصولات تأکید کردند.

در پایان، سخنرانان تأکید کردند که تحقق توسعه پایدار در گردشگری روستایی نیازمند آموزش، سیاست‌گذاری مشارکتی، حمایت قانونی، و بهره‌گیری از تجربیات بین‌المللی است. مشارکت واقعی جامعه محلی، نه تنها ضامن موفقیت طرح‌ها، بلکه عاملی مؤثر در حفظ هویت فرهنگی، منابع طبیعی و پایداری اقتصادی جوامع روستایی خواهد بود.